Гар дўстинг нотайин бир кас,
Дўст эмас ҳам душман эмас.
Гар дархол ноаниқ эди
Ёмон-яхшилиги, -

Сен бир кун таввакал килгин,
У билан тоғларга чиқинг.
Кетма-кет боғламда юргин, -
Очилар кимлиги.

Гар унга ёқмаса тоғлар,
Сўникиб пастликка тортар,
Музликка бости қадам-пой -
Қоқилди-ю: дод-вой!

Демак, ёнингдаги бегона,
Уни сен урушма, ҳайда.
Бундайлар баландлик чун эмас,
Гап-сўзга арзимас.

Нолимай, гина қилмаса,
Тумтаймай, ачинмай юрса,
Қоядан қулаганингда
Инграган, лекин ушлаган.

У жангга киргандай юрса,
Чўққида маҳлиё бўлса, -
Сен унга ўзингга каби
Таянсанг бўлади.