समुंद्रीज्हाज बिंद लंगर पांदे ते फी टुरी पौंदे सागर पैं’डै वापस परतोंदे न पक्क मौसम भांएं होयै तुफानी, छें म्हीनें परैन्त अऊं बी परतोई औंग छें म्हीनें गित्तै परतियै बिच्छड़ने लेई। सारे लोक परतोई औंदे न, छुट्ट पक्के यारें दै छुट्ट परमप्यारी ते वफादार नारें दै, सब्बै परतोंदे न, छुटट् उंदै जिंदी मती होंदी ऐ लोड़ मिगी भागें पर भरोसा नेईं, ते अपने पर भलेयां घट्ट । अबो मेरा कामल यकीन ऐ, इयां मता चिर नेईं चलोग ते समुंद्रीज्हाज (सम्पर्क) फूकने दा रौं होग बंद, में पक्क परतोई औंग अपने मित्रें ते सुखनें च में गीत गुनगुनांग पक्क, खुश्’बा छें म्हीनें’शा बी पैहलें ।
© विजय वर्मा. अनुवाद, 2015