Къардаш къабурлагъа сынлар салынмай, Тул къатынлар ваягь салмай агь уруп. Гьар асгерни жанын ютгъан ялындай, Даимлик от тура мунда оькюрюп. Мундан асгер оьтген ерни тербетип, Кёкюревю кёкюреклеге байлангъан. Нече къысмат, сыналагъан гюн етип, Мунда ортакъ бир къысматгъа айлангъан. Даимлик от недир - бир де сёнмейген: Тынышымы кюлге дёнген ерлени? Аналаны дертими гьеч кеммейген? Юрегими яллап гетген эрлени? Тул къатынлар бозлап, чыкъмай къалса да, Мунда чыкъма ёл бар гьар-бир эркекге, Къардаш къабур... Алтын сынлар салса да, Олардан не енгиллик бар юрекге?!
© Бадрутдин Магьамматов. Таржума, 2015