Мен къысгъартып англатайым йыр булан - Дагъы артыкъ хабар этме изну ёкъ... Атам-анам, умут этип бир улан, Сююв отда янгъан-гюйген алданокъ. Мен билгенмен, адам Ерден айрылып, Оьрге чыкъгъан сайын молдан сюрюне. Тек енгилмей юрюдюм мен къасткъылып, Къаным тартып пача тахны тёрюне. Мен биледим - жаным сюйген болажакъ... Ёл берилип мени аз-кёп хатама, Къурдашларым магъа сужда къылажакъ, Аталары бойсынгъандай атама. Сёйлесем де къысматыма эркелен, Чул билдирмей, тююлсе де къашлары, Тынгладылар, менден гьакъыл-ой тилеп, Гьакимлени ёнкю уьйренген яшлары. Къаравуллар къоркьду бизден йымышаи, Тёбемде мен тюйлюгенлер ойнатдым. Къырда юхлан, хынжал булан эт ашап, Тор атланы авузлугьун чайнатдым. Билдим, магьа айтылажакъ: "Бий бол!" - деп, Яшлайын шо мюгьюр безей мангайым. Акъсюеклер булан чекдим йыбав-кеп, Намус тюшсе, излемедим онгайым. Ери гелсе, ёл-ёрукъгъа иржайып, Бек сакъладым юрекде сыр сандыгьым. Мен доммайдан дарслар алдым ажайып, Языкъ Йорик! Мен сени бек сагъындым. Пай чыгъарма айланмадым оьзюме, Савгьат булан макътавдан баш къачырдым. Дюнья пашман гёрюнюп шат гёзюме, Гёзелликден оьзюмню кёп яшырдым. Яшлай гёнгюм чыкъды мени гьавдан да, Эгерлени душманымдай ят гёрдюм. Атым артгъа тартып, гюйген къавданда Гьавчуланы къамучулап юрюдюм. Бизин шашыкъ юрюшлер гьеч битмеди, Ер къалмады бизге барып сыйынма. Гече магъа булакъ сувлар етмеди Гюндюз юкъгьан гюнагьлардан чайынма. Ойсуз юрюш гьакъыл къуйду башыма, Агьлюдеги нитнени эс этмедим. Питне девюр агъу къошуп ашыма, Китап болду жан азыгьым - экмегим. Билимлеге кёпден гьасирет бий чумал - Сокъмакъларын элледим мен илмуну. Тек сен чартлап гетген булан не амал, Тогьаслары почлю буса зулмуну?! Яш къурдашлар! Атлары бар, ёкъ оьзлер... Ягьым-ругьум гьакип мени жанымда, "Я - оьр, я кёр болмакъ!" - деген шо сёзлер Кёп къайнайгъан болду булгьанч къанымда. Дертлер - дерия... Къутулма ой къурабыз. Атышабыз, къамушгьа окъ атгьандай. Шо суалгьа жавап тапмай турабыз, Къайгьы чайкъап, къайыгьыоыз батгьандай. Аталардан сес етип тав башлагъа, Атланаман - артдан шеклик гьызарлай. Терен ойлар тарта мени аршлагъа, Къанатларым - сынташымны исбарлай. Къысмат бичип, къайгьы тикген гюнлерим Узакъ бармай йип-йибинден сёгюлдю. Оьч алмагъа етдимикен гьюнерим? Билмеймен, тек гьалал къаным тёгюлдю. Оьлюмден мен оьрде гёрдюм сёзюмню. Офелиям! Кёрде саным чиримес! Къанлым булан пешкеш этдим оьзюмню, Биз ятагъан ерден хорлукъ юрюмес. Мен Гамлетмен, баш душманы жазаны, Тюкюргенмен Данияны тахына. Енгил тартып гюнчюлени базманы, Чегелешим бувулду оьз агьына. Гьайгевлюк бар озуп дангьа чыкъмакъда, Ону алдында оьлюм тюшмей тизлерден. Ёкъ, къачмакъ ёкъ баягьы гар сокъмакъда: "Я - оьр, я кёр болмакъ", - деген сёзлерден.
© Бадрутдин Магьамматов. Таржума, 2015