Ис мæнмæ гитарæ ныр - айтынг ма ут, къултæ!
Нæ уыдзыстут... уæгъд мæ фыдхъысмæтæй!
Алыг ма кæнут мæ хурх, алыг кæнут нуæрттæ -
Ма мын аскъуынут æрмæст мæ æвзист тæнтæ!

Æз ныххаудзынæн дæлзæхх, кæцыфæнды сахат,
Исчи æвзонг кары сæрыл куы зæгъид ныхас!
Мæ удмæ лæбурынц, ныттыттой йæ хайгай -
Ма мын аскъуынæт æрмæстдæр мæ æвзист тæнтæ!

Фæлæ байстой гитарæ, йемæ - мæ сæрибар, -
Нæ састæн, хъæр кодтон: «Æнаккæгтæ, цъаммартæ!
Ныссæстат мæ цъыфы, ныппарут мæ доны -
Æрмæст ма аскъунут мæ æвзист тæнтæ!»

Ай, цы æрцыд, æфсымæртæ! Нал фендзынæн æви,
Нал дæр рухс бонты цæхæр, нал мæйдар æхсæвтæ?!
Бабын кодтой мæ зæрдæ, байстой мæ сæрибар, -
Æмæ ныр та аскъуыдтой мæ æвзист тæнтæ...