A su fritu, a su fritu Dae sos logos nodidos nos sunt cramende dae ateras tzitades chi sia dae Minsk, o dae Brest a su fritu, a su fritu... No est pro casu, no est pro casu chi dae sa murighessa nostra nos cramant ateros logos prus de importu, comente chi b’esseret prus allegria. No est pro casu, no est pro casu. Pro cantu in domo nostra s’istet bene, non nos bastant mai abojos noos e amigos noos, comente chi cun nois b’esserat disaura, comente chin cun issos b’esserat prus caente. E belles chi b’istemus a bortas bene, torramus a sas domos nostras. Ma u’est s’istella nostra? Forsis est inoghe, forsis in ater’ue.
© Michele Pinna. Traduzione, 2014