Шиви холу шак бо черде сирилешкен, Бо-ла черде куштар хөлзеп, мыжырашкан. Шидилеп каан аърга-дашта чурттап чор сен, Моон дезип, ырап чоруур арга-даа чок. Чодураалар чугган хеп дег хатка кургап, Чаашкын болуп сирень тоглап турар ыйнаан, - Шоорлар ойнаан ордудува дөмей-ле мен Сарыым сени моон алгаш, эккеп аар мен. Ораныңны шидичилер муң-муң чылда Делегейден база менден чажырыпкан. Онза кылдыр хуулдурган бо аъргаңдан сен Дээре чүве чок деп бодап чурттап чор сен. Даң бажында бүрүлерге шалың дүшпейн, Борбак ай-даа дээр-биле бакташкай-ла, - Далайдыва көрнүп алган бажыңдыва Моон алгаш, сарыым сени эккеп аар мен. Кандыг хүнде, кандыг шакта меңээ уткуй Хоруй аарак, оожум үнүп чедип кээр сен? Кажан сени кым-даа тыппас орандыва Холдарымга өрү туткаш, алгаш баар мен? Байгы күжүм чарыгдааным халас деп бе? - Сагыжыңга тааржыр болза, оорлаптар мен! Бажың биле орду шагда ээлиг болза, Чадырда-даа дываажаңны хүлээп ап көр!
© Эдуард Мижит. Очулдурары, 2014