Пашқа полыбысты ба? Пашқа да эбезоқ:
Тегри дағы олоқ - кӧк кӧйгедиғ,
Чыш олоқ, чел олоқ, по суғларыыс олоқ,
Ол ла, ол соғуштаң нан-келбеди.

Талашқанмыста, кем, кем пистиң оң полған,
Кем шын теди - пилерзиң ма педи?
Ааң ӱчӱн сағыжым ам ла, ам чоқсынған -
Қачан ол соғуштаң нан-келбеди.

Керекте ӱн пербеен, келишпен сарнаған,
Ӧттерле пашқадаң ӱчӱн теди,
Ол узурға пербеен, чарғалақта турған,
А кечее соғуштаң нан-келбеди.

Шыдабас шедик маға тӱшкен теп, тебеен,
Ол кижи чағын теп, айдар эдим.
Одымны, салғын кирип, ӱчӱрибискен -
Қачан ол соғуштаң нан-келбеди.

Пӱӱл часқы - туттырған чилеп, - пожадыбысты,
Ааға теп, пашқаға «эзен» тедим:
- Тақпе пер, арғыжым! - Шым-шырық ла нанды,
Ол кечее соғуштаң нан-келбеди.

Ӧл-парғаннар писти шедикте таштабас,
Ӧдӱрткеннер - қадаачы полчалар.
Чыш черлерибис - тегри черлери ошқаш,
Ағаштар да мында кӧк турчалар.

Че, писке чатчаң черибис та пар полды,
Тем писти пирге эдип, пӧлбеди.
Ол ам менийи ле. Маға сағыш айтты:
Соғуштаң ол эбес, - мен келбедим.