- Je, Józa, pa-te, bozny śtyry!
Kożdy mo sznupa choby ciul.
Pa, jakie majom krziwe giry.
Przy nich tyś jest naprowdy „cool”.

A tamtyn z lewej, ś-widzoł go?
Tako podobno sznupa mo
jak ujek Heinel, wspomnisz go?
Wejrzyj się, no!

- Te, Hejdla, przestoń, bo nie moga!
Od ujka won, bo kopna w rzić!
Lepi się wejrzyj na podłoga,
weź kibel i za szmota chyć.

Nojlepi bydzie, Hejdla, wiesz,
Te wszyjstkie próżne flaszki zbierz,
Kub orynżada jako scesz
i halba tyż.

- Je, Józa, pa-te, jakie karły,
a w szatach lepszych som, jak my.
Pa, one cheba się ożarły,
bo wywracajom się, jak psy.

Jo, Józa, twoich kumpli znom.
Ci padom, że to dziady som.
Od rana już gorzoła żrom.
Już dość ich mom!

- Jak cie macali kole szopy,
już myślisz, że ich dobrze znosz.
Ci padom - to som fajne chopy,
na hałdzie zrobiom marny grosz.

Somsiadki te, z kierymi furt
ty klachosz zamiast warzić żur,
som gupie choby stado kur.
Dej już tyn żur!

- Je, Józa, pa, jakie papugi!
Te, Hejdla, kurde, cicho siedź!
A tyn w tyj bluzce, taki dugi?
Jo tako bluzka tyż sca mieć.

Z kwartalnej premii kup ten łach,
przeca mosz dobrze płatny fach...
Czego zaś „ach”, durch ino „ach” -
O gupi łach?

- Te, Hejdla, nie rób mie za bozna:
Kwartalno premia trafił szlag!
Poradza twoje pismo poznać,
Skargi do majstra! Było tak?

A co do bluzki - jo bych schudł,
jak byś się wcisła - byłby cud,
trza meter ino na sam przód.
A kasa skąd?

- Je, Józa, pa-te, akrobata!
Już żech widziała taki furg,
jak oma Truda - ta świdrzato -
furgła ze stołka, dupła w mur.

Te, Józa, kożdy tukej wie,
że ty po tymu trzimosz mie,
bo jo futruja dziennie cie.
Wypierosz się?

- Te, Hejdla, przestoń afy ciepać!
Dyć jo ci przaja, padom ci.
Lepi weź jakoś staro epa
i w końcu po ta halba idź.

Jak nie ma epy, weź się kosz!
Rozumu ni mosz ty za grosz!
Co ty w tyj głowie Hejdla mosz?
Nasrane mosz?