Os barcos cargan y fan tranya enta l’horizont pero tornan de camín encá torrumbesca i hese En seis meses tornaré t’aquí con ilusión pa tornar a marchar per atros seis meses Totz se’n tornan, fuera d’os millors companyers fuera d’as mullers más fidels y con más esmo Tornan totz, menos os que te feban falta y más recosirés Ya no creigo en o destín y encara menos en yo mesmo Ixo no ye asinas, ixo me faría goyo de creyer que la moda de cremar os barcos ya no se fese Prou que tornaré d’amigos y de suenios plen Prou que les cantaré, d’antes que pase seis meses
© Fernando Romanos Hernando. Traducción, 2016