Waorum is niet alles percies as het was
De locht is zo blauw as teveuren
Het bos en het waoter, de locht en het grös
Maor hij gung dood in de oorlog

Ik wus toen al nooit wel geliek had van oes
Hij lulde de kop van je oren
Ik miste hem nooit, maor iniens was hij vöt
Want hij gung dood in de oorlog

Smangs zee e niks en hij zung nogal vals
Hij verhapselde andermans woorden
Hij sprak in zien slaop en hij kwam nooit te laot
Maor hij gung dood in de oorlog

Dat het leeg is en stil, dat is niet het punt
Het is meer dat we bij mekaor heurden
Smangs trekt de kolde bij 't vuur in je rug
Zo gung hij dood in de oorlog

Hij heurde niet meer wat ik reup veur de grap:
He jong, ie mut stoppen met roken
Vandaog was het grös veur de eerste keer gruun
En hij gung dood in de oorlog

Wel dood is die laot oes niet achter in nood
Hij waokt in oes bloed en in dreumen
De locht en het grös en het waoter is rood
En het allerdoodst bint de bomen

In de loopgraof hadden wij roemte genog
Wij huufden mekaor niet te storen
Nee, het is nooit te laot, het is altied te vrog
Ik gung ok dood in de oorlog