In kou d’poin, in not kou, Ankor in kou épi Boris Boutkéev (Krasnodar) I plass son kroshé. A la li pou kale a moin dann mon koin Tou zis si mi ansorte a moin, In kroshé, a la moin a tèr E mi san a moin faye. E Boutkéev, li té i pense, an krazan mon mashoire, K’i fé bon vive, ké la vi él bèl. I konte a moin sèt é moin lé touzour a tèr Mon bann péi i plèr tout zot larme. Mi arlève, mi plonz, mi éskiv E mi mark lo poin. Pa vré sa mi garde Mon kouraz pou la fin, Mé tape dsi la figuir in ga Sa, dopi tan pti, moin pa kapab. E Boutkéev li, li té i pense, an krazan mon bann kote, K’i fé bon vive, ké la vi lé bèl. Dann tribine, d’moune i sif, i guèl: Totosh a li, la pèr li la Boutkéev i inpoz a moin in kor a kor E moin mi apiy kont lo bann korde. Mé li la trouve lo tiktrak, sa in boug la Sibérie sa, Bann boug la, sa lé borné, E mi di a li : Zobok, Sirman ou lé fatigué, ropoz in pé! Mé li la pa antandi a moin, é li té i pense an souflan K’i fé bon vive, ké la li lé bèl. E li kongn touzour, kosto, salopri la! Mi o i sava mal tourné, Parské la boks, sa la pa batay, Sé spor bann boug gabié, tousala... A la li pou tapé: ène, dé, troi, Epi li tonm tousèl E larbit i lève mon bra Lo bra moin la pa tape avèk. Li lété la, a tèr, é li té i pense ké la vi lé bèl, Bèl pou in pé, mé pou d’ot inn tiok.
© Jocelin Lakia. Translation, 2016